Анын кызы Клара болсо суроо бергенден тажачу эмес. Кызыгуусунун аркасы менен ал атасынын ысмын уруу-бүлөсүнүн тарыхында түбөлүк калтырды.
Кадыркул Шадыбеков үчүн согуш 1937-жылдын 15-сентябрында башталган. Ал Ыраакы Чыгыш аскеринин катарында кызмат өтөгөн. Бул аскер тобу Хасан көлүнүн аймагындагы мамлекеттик чек арада кырдаалдын курчушуна байланыштуу Ыраакы Чыгыш фронту болуп кайра түзүлгөн.
Ал кезде Кадыркул Шадыбеков Фрунзенин колхоздук-кооперативдик техникумун аяктап, Кызыл-Байрак колхозунда ферма башчысы, Караван райком комсомолунда уюштуруу бөлүмүнүн башчысы болуп иштеп, Ташкенттин юридикалык техникумун аяктоого үлгүргөн. Андан соң Караван жана Кызыл-Жар райондук прокуратураларда катчы, тергөөчү жана ага тергөөчү болуп иштеген.
Анын билими жана иш тажрыйбасы командалыктын көз жаздымында калган эмес. Кадыркулду аскердин саясий курамын жакшыртуу үчүн дивизиялык курска жөнөтүшөт. Окуусун аяктап, саясий жетекчи наамын алгандан кийин ал аскер кызматын полктун саясий жетекчиси жана комсомолдук бюронун катчысы катары кызматын улантат.
Саясий жетекчи Шабданбековдун аскер кийиминде үч чарчы тилке жана жеңинде кызыл жылдыз бар болчу. Эки ай бою ал 40-дивизиянын 18-полкунун курамында Заозерная дөңсөсү менен Хасан көлүнүн ортосундагы согушка катышат. Аскердик аракеттерин Шабданбеков Халхин-Голдо уланткан. Айыгышкан кармаштар Монголиянын мамлекеттик чек арасы менен аталган көлдүн ортосунда өтөт. Кадыркул жоокерлер менен кошо окоп казып, байланышты жөнгө салып, деги эле фронттогу жоокерлер менен офицерлердин жасагандарынын баарын жасайт. Миңдеген ок алардын үстүнөн учуп, тегеректи күйүктүн, коргошун менен темирдин жыты каптап турган. Канча жолу ок чыгарып, канча жолу гранатаны шакегин жулганы анын эсинде жок… Ошондо ага лейтенант наамы ыйгарылып, каармандыгы жөнүндө республикалык гезитке жазышкан.
Кадыркулду командирлердин кыска мөөнөттүү курсуна киргизишет. Алган билимин ал жеке курамга берип, лыжачылардын отрядын түзүп, жерди миналардан тазалоо ыкмаларын иштеп чыгат, тосмолордон, доттор менен дзоттордон өтүүнү, күйгүзүүчү аралашмаларды колдонууну үйрөтөт…
Ак финдерди 1940-жылы ноябрда жеңгенден кийин Шадыбеков демобилизацияланып, мекенине кайтат. 25 жаштагы офицер күч-кубатка толуп турган кези, анын өстүнө ишеними, көз карашы, кайрат-дымагы бекем болчу. Бирок алдыда эмнелер күтүп, кандай жоготуулар турганын ким билмек эле…
Улуу Ата Мекендик согуш башталганда Кадыркул Фрунзе шаарында Кыргыз ССРнин прокуратурасынын атайын бөлүмүндө прокурор, андан соң ИИЭК (НКВД) бөлүм башчысы болуп иштеп жаткан. Эч ойлонбостон, ал фронтко жөнөтүү өтүнүчү менен комиссариатка арыз жазат. 1941-жылы 7-декабрда лейтенант Шадыбеков аскер кызматына кайра чакырылып, Ленинград фронтунун 67-аскерине жөнөтүлөт.
Кадыркул биринчи жолу согушту көрбөсө да, ошол кезде болуп жаткан окуяны толук түшүнүү үчүн тажрыйбасы жетпей жатты. 1941-1942-жылдардын кышында Шадыбековдун пулеметтук ротасы Пушкино шаарынын алдында окоптордо жайгашкан эле. Фашисттер 100-150 метр аралыкта болчу. Шамалдын жели ачка жоокерлерге консервалардын жытын, курсактары ток немистердин үндөрүн, кыяктын добушун жеткирип жатты… Бардык сезимдер мокоп калса да, ачкачылыкка чыдоо мүмкүн эмес эле. Баарынан да Ленинграддын күйүп жатканын көрүш кыйын болчу.
Бирок согуш эч кимди аяган эмес. Ага лейтенант Шадыбеков эки жолу жарадар болуп, командачылык аны штаб иштерине аргасыз которот. 1942-1944-жылдары ал 142-өз алдынча аткычтар деңиз бригадасынын аскер прокурору, андан соң Ленинград фронтунун 42-аскеринде 72-аткычтар дивизиясынын аскер тергөөчүсү болуп иштеген. Каармандык жана эрдиги үчүн ал Ата мекендик согуш ордени жана Ленинградды коргогондугу үчүн төш белгиси менен сыйланат.
Жеңиш күнүн Кадыркул Шадыбеков Прибалтика аскер аймагынын курамында Литва менен Латвиянын кылмыштуу топторуна каршы күрөшүп жүрүп Кенигсбергде тоскон. Фашизмди кыйратууда кошкон салымы Кенигсбергди алгандыгы жана Германияны жеңгендиги үчүн медалдары менен да белгиленген.
Тогуз жыл аскерде кызмат өтөп, үч жыл согушка катышкандан кийин Кадыркул 1946-жылы өз шаарына кайтат. Ал арада атасы дүйнөдөн кайтып, бир тууганы Нуркул дайынсыз жоголуп, ал эми кичинекей Танзиля өз атасын тааныбай бейтааныш кишини көргөнсүп, корко карайт… Бирок жашоо бир орунда турбайт эмеспи, эми тынчтык күндөргө көнүш керек эле.
Кадыркул партиялык жана чарба иштерине баш-оту менен кирип, Жалал-Абад облусунун Караван районунда аткаруу комитет башчысынын орун басары, райкомдун айыл чарба бөлүмүнүн жетекчиси болуп иштейт. 1949-1951-жылдары Жалал-Абад облустук аткаруу комитетинин административдик бөлүмүн жетектеген. 1955-жылы БКП (б) Жогорку партиялык мектепти ийгиликтүү аяктагандан кийин ал Жалал-Абад обком партиясынын биринчи катчысы болуп дайындалат.
Эл чарбасынын түрдүү тармактарындагы ийгиликтүү иши үчүн партия менен өкмөт аны эки жолу Эмгек Кызыл Туу ордени менен сыйлаган. Шадыбеков коомдук чоң иштерди да аткарып, Кыргыз ССРнин Жогорку Советине депутаттыкка шайланган.
Баатырдын ысмын Кербендин бир көчөсү алып жүрөт. Анын айкели Даңк аллеясында тургузулган.
…Жылдар өтүп, көп нерселер жоголуп, изи суюлуп баратат. Адам өмүрү да түбөлүк эмес. Аны эстелик гана узартат, эстелик гана убакытты жеңе алат.
Байыркылар "Эгер согушту унутпасаң, көп жек көрүү пайда болот. Согушту унутсаң, жаңысы башталат" деп бекеринен айтышпаса керек…
