Таң заардан иш баштоону эч кимдин кыртышы сүйбөсө керек. Биз, журналисттер деле, ошол. Бирок бул ирет эч ким күбүрөнүп-сүйлөнбөдү. Түндүн бир оокумунда, тагыраак, 3.30да ойгонуп, "Манас" аэропортуна бармак болдук. Өлкөдө кырдаал өтө олуттуу, мындайда таттуу уйкунун бузулганына ким кейимек?..
Учак көрүндү. Акыры белгиленген тилкеге россиялык Өзгөчө кырдаалдар министрлигинин атайын борту келип конду. Андан кай бири жеңил футболка, айрымдары жылуу күрмө кийген, бирок баары тегиз бет кап тагынган кишилер түшө баштады. Анткени алар — дарыгерлер, сактануу эрежелерин так билишет. Капыстан "Кош келиңиздер!" деген эркек кишинин үнү жаңырды. Катарыбызда турган журналисттердин бири экен, чыдамы кетип, кыргыз жергесине аяк баскан дарыгерлерге өзү салам айтууну чечти көрүнөт. Андан башка кесиптештерибиз да өрнөк ала саламдашып, ыраазычылыктарын билдирип киришти. Бет кап тагынган врачтардын жылмайганы көздөрүнөн байкалып турду... Бул жакта аларды илгери үмүт менен күтүп жатышканын түшүнүштү.