Бекболотов: жумушту эркектики же аялдыкы деп бөлүү туура эмес

"Орто мектепте окуп жүргөн учурда журналист болом дечү экенмин. Мектепти аяктагандан кийин Кара-Балтада эки айдай чач кыркууну үйрөндүм. Иштеп, кардарлар көбөйө берди. Туура кыркып жатамбы, туура эмеспи, өзүм деле билчү эмесмин. Ошол жакта Наргиза деген кыз менен чогуу иштечүмүн. Ал кеткенден кийин социалдык тармактан жазышып калсак, Алматыга кеткенин айтып чакырып калды. Ал жакка барып өз ишин мыкты билгендерден чач тарач кесибин терең үйрөнгүм келди. Семинарларга калтырбай катышып жаттым. Ага каражатты кантип тапчумун деп азыр ойлонуп калам. Бир учурда окуп да, иштеп да жаттым, кыйналган күндөр да болду. Ишим турукташып калганда үйдү ремонттоого ата-энеме үч миң доллар жөнөтсөм, алар "бул каяктагы акча?" деп таң калышкан. 2010-жылы Алматыда алгачкы жолу бир миллион сом иштеп тапкам. 2013-жылы Алматыдан "Стиль академиясы" деген журналдын Бишкектеги өкүлү болуп дайындалып, борборго келдим. Анда азыркыдай социалдык тармактар жок, жасаган ишибизди журналдарга чыгарып өзүбүздү таанытчубуз. Шоу-бизнес өкүлдөрү менен таанышып, алар менен иштешип, жаңычылдык киргизип, өзгөчө образдарды алып чыктым. Чоң-чоң долбоорлордо чачтарды жасалгалап өзүмдү тааныштырып жүрдүм. Кызматташуу аркылуу чыгармачыл чөйрөдөгү адамдар менен мамиле түзүлүп калды. Башында менин кесибимди түшүнгөн, колдогондор аз болду. Чач тарач, ашпозчулук аялдарга гана тиешелүү деген түшүнүк туура эмес. Ар кандай оор сыноолордон өтүп, эмгек менен ушул деңгээлге жеткенден кийин башка бирөөнүн оюн кабыл албай деле каласың. Бирөөлөрдүн кол алдында иштедим. Болбойт экен деп акыры өзүмдүн студиямды, окуу борборун ачтым. Мен азыр иштеп жатам деп айта албайм. Бул ишимден эс алам. Жумуштун арты менен эл-жер көрүп, Россия, Казакстандан баштап, тээ Японияга чейин бардым. Түркиянын ар кайсы шаарларына барып мастер-класстарды өтүп турам. Чет өлкөдө бизди баалашат", — деди Бекболотов.