Майрамыңар кут болсун, урматтуу атка минерлер!

Кийин жыл сайын белгиленген күнү эскериле турганды эскерип, майрамдала турган нерсени майрамдайбыз. Алгачкы жылдары эскерүүбүз толук бир күндү камтып, укмуштуудай даярдыкта өткөнү менен, бара-бара ошол бир күнүбүздү да аяп, жөн гана ырымын кылып, жымсалдап жыт чыгарып каларыбыз көп эле байкалып келет. 

Анын сыңарындай, бир канча жылдан бери биз да ушул "Кыргыз тили күнүн" белгилеп, ага кандайдыр бир убактыбызды арнап келебиз. Жетекчилерибиз күпүлдөп куттуктоо айтып, анча-мынча көңүл бурган болушат. Жер-жерлерде салтанаттуу кечелер уюштурулуп, анча-мынча иш-чаралар болгону байкалат. Бирок, канча кылганыбыз менен кылган-эткенибиз бир күндөн ары узабай жалп этип өчүп жок болот. Эртең эле атка минерлер бөлөк тилде ой жоруп, бөлөк тилде талкуу өткөрөт. Эртең эле иш кагаздар бөлөк тилде жазылып, жыйындар бөлөк тилде ишин баштайт. Эртең эле үналгы, сыналгыда бөлөк тилдер жаңырып, бөлөк ырлар шаңшыйт. Керек болсо, бир күндү да толук арнай албай шайыбыз кетет "Кыргыз тилине". Белгиленген күнү жасалма жылмаңдаган жүздөр чыгып какап-чакап сөз сүйлөйт. Жасалма патриоттор чыгып, суу кечпеген убадаларды берет. Жасалма ынтымактар түзүлүп, жасалма иштерге кадам ташталат. 

А тилибиз болсо көзү өтүп кеткен жакыныбыздай күн санап эсибизден чыгып, күн санап алыстап кетип барат. Узап бараткан шооладай бүлбүлдөй өчүп, үлпүлдөй үзүлүп туңгуюкка чөгүп барат тилибиз… 

Бирок "ак ийилет, бирок сынбайт" деген макалды так ошол жаралуу тилибиз тапкан эмеспи. Атпай адам аттуунун дастандарын кошсо да караандабай турган улуу дастанды тапкан ошол баатыр тилибиз. Кырааным кыргыз эрлерин, кыр-кырдан таап жыйнаган, карысы Бакай сүйлөгөн, кырааны Манас күүлөгөн дагы биздин айкөл тил. Кырылган сайын күчөгөн дагы, түгөнгөн сайын түтөгөн дагы ошол тилибиз.

Атка минерлерибиз эптеп жыт чыгарып, эптеп эскеримиш болуп нары таштап койсо эле жок болуп кетчү чабал эмес ал. Тигине, айыл жерлерине баргыла! Алар "бүгүн кыргыз тил күнү" деп "арбагына" багыштап курмандыкка чалып, калама жаап элге таратып аткан жери жок. Алар дагы эле ошол тили менен коюн-колтук алыша жашап, ошол тили менен өмүр сүрүп келет. Алар дагы эле төрөлгөнүн алдейлеп уктатып, өлгөнүн кошок айтып узатып келет. Алар дагы эле уулуна куда түшүп кыз алып, кызына төшөк камдап сеп берип келет. Себеби, алар баатыр тилин "өлтүрө" элек. Ошондуктан алар үчүн бүгүнкү күн майрам эмес. Ошон үчүн алар бүгүнкү күндү чала-чарпыт убадалар менен, чала-чарпыт кубануулар менен өткөрбөйт. 

Кара кийип кайгыра турган мына биз! Биз, борбордогулар, өзүн маданияттуу имиш сезгендер, өзүн билимдүү сымал сезгендер, өзүн чыгаансымал элестеткендер жоготуп койдук. Өзүбүз жоготуп коюп, кайра өзүбүз үшкүрүмүш болуп отурабыз. Эскеримиш болуп, жыт чыгарымыш болуп, ырымдамыш болуп отурабыз. 

Ким билет, мунун арты кандай болоорун? Балким сыныктан башкасы жугуштуу демекчи, элетке да жаман адатыбызды жугузуп иербиз. Балким, карапайым калктын арасында да "Кыргыз тилин майрамдап" калган күн келип калаар. Кудай сактасын! Андайга жеткирбесин Кудай! Андан көрө эптеп өзүбүз "майрамдамыш" болуп туралы. Чоңдорубуз майрамдасын бул күндү. Ошолордун эмгеги эмеспи кантсе дагы. Ошолорду куттуктаганыбыз жөндүү болор. Эмесе, "Кыргыз тили" майрамыңар менен, улуу урматтуу атка минерлер! Эскерүү күнүңөр көңүлдүү өтсүн!