Кыргыздар төрт түлүк малын жайган жерин бир нече түргө бөлүп пайдаланган. Мисалы, жаздоо, жайлоо, күздөө, кыштоо деп төрт мезгилге жараша колдонгон. Мал менен тиричилик көргөн эл күн жылыгында тоону көздөй көчүп, сууктаганда кайра этекке түшчү.
Алгач жайытты барып карап, чөптүн чыгышып байкап, андан соң гана малын айдап көчкөн. Жайкысын күнгөй, тескей бетте өскөн чөптөрдүн чыгышына, анын касиетине карап мал жайган.