Саламатсыздарбы? Кызымдан санаам тынчыбай, сиздерге кайрылууга туура келди. Азыр кызым 18 жашта. Ар нерсени ойлоп, келечегине бушайман боло берчү болдум. Анткени чочун адам менен сүйлөшүүнү жактырбайт. Менден башкага ишенбейби же ичинен тартынабы, түшүнө албайм.
Кызым мектепте окуп жүргөндө жумушума байланыштуу эки жолу мектеп жаңыртууга туура келген. Экинчи мектебине барганда 7-класс элек. Математикадан жакшы окусун деп планшет сатып берген элем. Азыр бекер кылыпмын деп калам. Өзү акындардын ырларын жаттап, мектептеги кечелерде окуп жүрчү. Аябай назик, тыкан кыз эле. Кийин эле мүнөзү өзгөрүп, түнт тартып, эч нерсе жактырбай калды.
Улам жогорку класс болгон сайын бара-бара элден да бөлүнүп, планшет менен эле күн өткөрүп баштаган эле. Мектепте да жалгыз жүрөрүн билип, абдан жүрөгүм ооруду. Көрсө кызымды жаңы барган классташтары кабыл албай, аябай шакаба чегишчү экен. Классындагы байдын кызы бир жолу "төрт" алып калат да, кызым "беш" алат. Ал мугалиминен "эмнеге мага "төрт", буга "беш" койдуңуз?" – деп сураган экен. Орус тилден берген мугалими менин кызымды мактап коюптур. Ошондон баштап ал кызыма эрегишип, ар кандай нерселерди уюштуруп, кызымды басынтчу болгон. Классташтарына да сүйлөшүүгө тыюу салыптыр. Үйдөн көзүн карап чоңойтконбуз. Мүмкүн катуураак эле кармап, анда-мында урушканымда өзүнө туруп кетмек беле?
Гүлнара Жасоолова, психолог:
— Ар бир ата-эне баласынын бактылуу болушун жана өз турмушуна тың болуусун каалайт. Бирок бала тарбиялаганда баланы үч жашка чейин деле коом менен аралаштырып, анын таанып-билүүсүн, эмоционалдык жактан социалдык чөйрөсүн бириктирип тарбиялоо керек. Көп ата-энелер "элден кем болбосун" деп жатып бала тарбиялаганда материалдык жакка басым жасоо менен көп жаңылышып калабыз. Өзүңүз айткандай, кызыңыз виртуалдык жашоого көнүп алган окшойт. Албетте, өзүнө ыңгайлуу шарт түзүп алган бала эч ким менен алака түзгүсү да келбейт.