"Психолог менен баарлашуу" рубрикасына бул ирет кайненесинин мамилесине таң калган келиндин каты жарыяланды.
Саламатсыздарбы! Сиздер менен эч кимге айта албаган сырым менен бөлүшкүм келди. Башка бирөөдөн да кеңеш сурай албай койдум. Анын үстүнө айыл жеринде баары тааныш. Туура эмес түшүнүп алышса кеп-сөзгө калуудан чочулайм. Жолдошум эки бир тууган. Күйөөм экөөбүздүн ортобузда да эки балабыз бар. Мен келин болуп келгенден кийин кайнагамдар өзүнчө бөлүнүп кеткен. Кайнатам каза болуп калыптыр. Кайненем мектепте мугалим. Жогорку билимдүү болгондуктан сыпайы, жоош эле аял. Өзү ашканага киришпейт деле, үй оокаты тууралуу уруш чыгарбайт. Бирок уулун эле кызгана берет. Башында көп маани бербепмин, азыр аябай байкалат. Мага беш колдой эле көрүнүп турат. Жолдошум телевизор көрүп жатса менден биринчи үстүнө жаба калып, тамак ичип жатканда да кичинекей баладай карап кирет. Ал дагы столдо апасы тарапка отурушу керек. Кыскасы, кайненем үйдө жолдошума да, балдарыма да мени жолоткусу келбейт. Мени үй-бүлө мүчөсү катары көрбөйт.
Балдарым да мага эркелеп калса жаман көрүп, кийин жанына барып калса "ии, жана эле апаңдын баласы элең го" деген сөздөрдү айтып, жактырбай урушат. Алар да чоң апасы барда менден оолагыраак ойношот. Айтор үйдө айтылбаган, бирок байкалган бир "атмосфера" бар. Күйөөм экөөбүз айтыша кетсек, анда дароо баласына болушуп мени урушат. Анда да аябай жан-алакетке түшүп баласына жакшы көрүнгүсү келгенин байкайм.
Кайнагамдыкына барса деле абысыныма ушундай мамиле кылат экен. Келиндери менен атаандаша бергенине түшүнбөй койдум, кээде туруп жиним да келет. Бул эмне, психологиялык оорубу? Кандай мамиле кылсам болот?
Саадат Сыдыкова, психолог:
— Сиздин жазганыңызга караганда, үй-бүлө мүчөлөрүнүн ичинде сүйүү үч бурчтугу орун алган окшойт. Мында эки аял жана бир эркек катышкан өзгөчө сүйүү үч бурчтугу куралган. Бул үйдөгү эркек киши эки аялзатына тең бирдей сүйүктүү жана керектүү адам. Ал бирине күйөө жана балдарынын атасы болсо, экинчисине уул.
Аны төрөп-өстүрүп, бирок ушул убакка чейин өзүнөн бөлө албай жаткан энесине бул кыйын болуп жатса керек. Мындан дагы бир айырмачылыкты байкоого болот. Уулу энесинен бөлүнө албай жаткан жок. Тескерисинче, апасы уулунун жашоосун көзөмөлдөп, аны өз алдынча коё бере албай жатышы мүмкүн. Негизи психологиялык көз караш боюнча, бала төрөлөрдө эле ата-энеден бөлүнүүсү кажет. Бул сеперация деп аталат.
Ошол эле убакта үйдөгү мырза сизге күйөө жана балдарыңыздын атасы болууда. Апасы менен аялынын ортосунда эркек кишинин орду эки бөлөк.
Бул жерде кайненеңиз менен атаандашуунун кереги жок деп ойлойм. Ал эч кандай жакшылыкка алып келбеши ыктымал. Балким ал кишиде балдарынын сүйүүсүн жоготуп алуу коркунучу бардыр же апага көңүл буруу жетишпей жаткандыр. Мүмкүн жалгыз калуудан чочулагандыктан да кайненеңиз ушундай мамиле жасап жатышы ыктымал.
Ошол себептен уулдарына күйпөлөктөп, четте калып калуу коркунучунан улам келининен кызганышы мүмкүн. Кандай болгон күндө дагы үйдө экөөңүздөрдүн ордуңуздар эки бөлөк экенин түшүнгөнүңүздөр оң.
Кайненеңизге мындан да жакшы, камкор мамиле кылсаңыз туура болор эле. Сүйүү эч качан көптүк кылбайт. Муну баары билет!